jan 30 2019

Ja, maar….

Als je met mensen werkt, dan is het antwoord “ja, maar” vast herkenbaar voor je.
In dit blog lees je hoe je “ja, maar” in een gesprek kunt voorkomen.

Eén van mijn leerlingen worstelt al een hele poos met plannen. Het gaat met ups en downs. Vooral de motivatie om te plannen ontbreekt.
Bij motivatieproblemen maak ik graag gebruik van Motiverende Gespreksvoering (MG). Op deze manier ben ik hier met deze leerling over in gesprek gegaan.

Ik: “Ik zie dat je twijfelt over het plannen, klopt dat?”
Hij: “Ja dat klopt, ik weet het niet zo goed.”
Ik: “Het is heel normaal dat je twijfelt. Als je iets wilt veranderen zijn er altijd voordelen en nadelen.”
Hij: “Echt?”
Ik: “Ja, echt. Ik heb dat zelf ook als ik iets wil veranderen. Je kunt het zien als een soort weegschaal. Dan kun je kijken naar wat het zwaarst weegt, de voordelen of nadelen. Zullen we kijken naar de voordelen en nadelen van het plannen voor jou?”
Hij: “Ja, dat is goed.”

Deze leerling heeft dus twijfels over het wel of niet maken van een planning. Hij twijfelt of hij dit wil gaan doen. Deze gevoelens zijn heel normaal bij verandering. Bij MG wordt dit ambivalentie genoemd.

Ga ik deze leerling met twijfels proberen te overtuigen dat het echt handig is om een planning te maken, dan is de kans heel groot dat mijn leerling antwoordt met “ja, maar”, waarna hij argumenten gaat benoemen waarom het plannen echt niet nodig is. “Ja, maar” wordt in MG behoudtaal genoemd. Kortom de natuurlijke reactie op overtuigen is dat je je gaat verdedigen waarom je iets wilt behouden.

Als coach/leerkracht/begeleider wil je heel graag je leerling helpen. Een valkuil hierbij is om te ‘willen repareren’, je gaat overtuigen, oplossingen aandragen of waarschuwen. En ja, ook ik trap natuurlijk wel eens in deze valkuil. Maar het heeft altijd een averechts effect. Of leerlingen gaan in de verdediging en zijn niet meer bereid om te veranderen. Of ze veranderen wel, maar doen dit dan voor mij (of hun ouders), waardoor ze er na een poosje toch weer mee stoppen.
Meer lezen hierover? Lees dan het blog: Niet overtuigen, maar prikkelen.

Bij deze leerling heb ik het op de volgende manier aangepakt:

Twijfelen is normaal:
Allereerst heb ik hem verteld dat het normaal is om twijfels te hebben. Om bij een verandering voordelen en nadelen te zien. Dit zorgde meteen al voor opluchting bij deze leerling. Daarna heb ik hem gevraagd of hij deze voordelen en nadelen wil onderzoeken om te kijken wat zwaarder weegt op de weegschaal, de voordelen of nadelen.
Beslissingsbalans (zie foto):

We hebben de voordelen en nadelen besproken en inzichtelijk gemaakt aan de hand van de beslissingsbalans. De beslissingsbalans kun je hierbij als een mooie richtlijn gebruiken. De kracht zit ‘m in het doorvragen op wat een leerling zegt.
Bij mijn leerling merkte ik dat hij het heel prettig vond om gewoon te mogen benoemen wat de voordelen zijn van het niet doen. En dat hier zonder oordeel op gereageerd wordt, een heel belangrijk onderdeel van MG.
Bij het bespreken van de voordelen van het maken van een planning en het doorvragen hierop, kwam deze leerlingen tot dat waar het echt om gaat. Hij gaf aan zich vervelend te voelen wanneer hij niet weet wanneer hij wat moet doen en dat blijft dan steeds in zijn hoofd rondgaan. Hij vertelde dat hij hier tijdens een verjaardag aan moest denken en het daardoor niet meer leuk vond. Ook ligt hij er in bed weleens wakker van.
Verandertaal:
Als begeleider is het heel belangrijk om alert te zijn op verandertaal en om dit bij je leerling te ontlokken. Verandertaal geeft aan dat iemand klaar is om te veranderen, dat hij hier de motivatie voor voelt. Er zijn veel verschillende vormen van verandertaal en het is belangrijk deze te herkennen. Mijn leerling sprak de volgende verandertaal:
“Ik weet nog wel hoe fijn ik het vond dat ik op mijn planning zag wat ik moest doen. Dat zou ik wel weer willen.”
“Ik moet gewoon echt gaan plannen.”
Plan maken:
Deze leerling wilde graag meteen aan de slag en een plan maken. Zijn verandertaal was ook sterk genoeg om hier meteen op door te pakken. Dit is niet altijd zo, het kan ook goed zijn om het even te laten rusten. Bij deze leerling kwam tijdens het in kaart brengen van de voordelen en nadelen naar voren dat hij het plannen als heel groot en onoverzichtelijk ziet. Hij wil het graag leren, maar in kleine stappen. We hebben samen besproken welke stappen dit zijn en hoe hij hierbij geholpen wil worden.

Het was heel mooi om tijdens het gesprek de verandering van de leerling te zien. Hij voelt zich serieus genomen, hij heeft zelf bepaald of hij wel/niet wil gaan plannen en het plan is echt van hem. De kracht van MG wordt door dit soort gesprekken voor mij elke keer weer bevestigd. Dit is dan ook een onderdeel van de Trainersopleiding SLiM. In deze opleiding leren professionals hoe ze door middel van het online programma SLiM leren leren & plannen en coaching het beste resultaat met hun leerlingen kunnen behalen.

Door het gebruik van het online programma SLiM leren leren & plannen, blijft er tijdens de begeleiding meer tijd over voor het voeren van gesprekken. 1 van de grote voordelen van werken met het online programma.

Je hebt nu de kans om een kijkje te nemen in het online programma:
Vraag hier gratis 5 lessen uit het programma aan.

Meer lezen over MG? Het boek Coachen 3.0: Deel 1 Motiverende Gespreksvoering van Sergio van der Pluijm is een aanrader. Je kunt er hier meer over lezen.

jan 23 2019

Mindset – De kracht van gedachten.

“Ik kan dit echt niet, want ik heb dit nog nooit gedaan. En trouwens het is toch veel te moeilijk.”
Dit is wat 1 van mijn leerlingen vorige week tegen mij zei. Een schoolvoorbeeld van een uitspraak die bij een vaste mindset past.

In mijn vorige blog ‘Klaar voor mislukkingen? Klaar voor succes!’ schreef ik erover dat mindset en de kracht van je gedachten iets van nu lijkt, maar dat dit zeker niet zo is. Er wordt al heel lang over geschreven.

Dit blog gaat over mindset en de kracht van je gedachten, omdat dit iets is waarmee je met je leerlingen zoveel winst kunt behalen.

Een mooie manier om leerlingen inzicht te geven in hun gedachten en de invloed daarvan, is het G-schema.

G-schema:

Het G-schema is een hulpmiddel dat gebruikt kan worden om erachter te komen welke (onbewuste of automatische) gedachten ertoe leiden dat een gebeurtenis bepaalde gevoelens bij je oproept. Deze gevoelens leiden tot bepaald gedrag en dat gedrag leidt weer tot bepaalde gevolgen.

Gebeurtenis –> Gedachten –> Gevoelens
–> Gedrag –> Gevolgen

Je kunt hiervoor onderstaande stappen met je leerling uitwerken.
Om het extra inzichtelijk te maken, maak ik hiervoor gebruik van ‘teken je gesprek‘. Een methode om gesprekken visueel te maken.

Je werkt een voorbeeld uit aan de hand van de volgende punten:
1. De gebeurtenis waar het om gaat (neutraal beschreven);
2. De gevoelens die dat bij je leerling oproept;
3. Het gedrag dat je leerling vertoont;
4. De gevolgen die dat heeft.

Vervolgens krijgen deze twee stappen een plek:
5. Ga na welke gedachten je leerling heeft (deze gedachten zijn vaak onbewust en automatisch): het zijn deze gedachten die je gevoel bepalen!
6. Vervang deze gedachten, door gedachten die wel reëel en helpend zijn.
7. Bedenk welke gevoelens er door deze gedachten zullen zijn.
8. Laat je leerling je het nieuwe gedrag voorstellen.
9. Denk na over de gevolgen die er dan zullen zijn.

Alleen al het inzicht dat je gedachten zoveel invloed hebben op je gevoelens en de gevolgen, is super waardevol! Uiteraard is er tijd voor nodig om dit in te oefenen en de gedachten en mindset echt te veranderen.

Mindset is een onderdeel van het online programma SLiM leren leren & plannen.
De les mindset is 1 van de 5 lessen die je nu gratis aan kunt vragen. Klik hier om de lessen aan te vragen.

Deze les bestaat uit:
– Uitleg over de Fixed en Growth mindset
– Check je mindset
– De 4 stappen om je mindset te veranderen

Benieuwd geworden naar deze les? Vraag deze dan nu hier gratis aan.

jan 09 2019

Klaar voor mislukkingen? Klaar voor succes!

Mindset, kinderen behoeden voor mislukkingen, de kracht van gedachten.

Het lijkt misschien iets van deze tijd.
Maar niets is minder waar, bewijst het meer dan 100 jaar oude boek van Napoleon Hill: Think & Grow Rich.

In dit boek staat bijvoorbeeld: “Mensen hebben de gewoonte om op te geven zodra zich een tijdelijke mislukking voordoet.” Ook schrijft hij over “de jonge mens die zelfs geen kleine mislukkingen hebben meegemaakt die ze kunnen analyseren? Waar en hoe moeten zij de kunst leren om een tegenslag om te zetten in de springplank naar succes?”

Napoleon Hill concludeert dat meer dan 500 van de meest succesvolle mensen ooit in America hun grootste successen behaald hebben vlak na het tijdstip waardoor ze door tegenslag werden overmand.

Mislukkingen zijn pogingen om iets te bereiken.

Mislukkingen zijn nodig.

Laten we ons zelf en de jongeren die we begeleiden de kans geven om fouten te maken. Ze zo de kans geven daarvan te leren. Laten we ze leren om vol te houden en door te zetten. Laten we het voorbeeld geven dat mislukkingen erbij horen. Dat niet altijd alles leuk is. Laten we ze leren dat succes (in welke vorm dan ook) een gevolg is van hard werken en doorzetten.

Hoe dan?

Door kinderen uit te dagen in doorzettingsvermogen.
Bijvoorbeeld door ze een uitdagende opdracht te geven. Door ze een opdracht nog een keer te laten doen als ze deze niet goed hebben. Door ze niet ergens mee te laten stoppen als ze het niet meer leuk vinden, maar ze iets af te laten maken. Belangrijk hierbij is het om hierbij in gesprek te gaan over het doorzetten, over het volhouden. Dat dit moeilijk is, wat dit met je doet, maar ook wat het met je doet als het uiteindelijk toch gelukt is.
Geef kinderen de verantwoordelijkheid.
De meeste discussies tussen volwassenen en kinderen hebben te maken met verantwoordelijkheid en verwachtingen. Ik zie veel ouders die hun best doen om kinderen verantwoordelijk te laten zijn voor hun eigen gedrag, maar daarnaast het kind weinig ruimte geven om zelf ontdekkingen te doen en fouten te maken. En als er iets moeilijk is, dan is het wel om kinderen die ruimte te geven. Ook ik wil mijn eigen kinderen behoeden voor mislukkingen. En mijn leerlingen ook. Maar ik probeer dit niet te doen. Omdat ik elke keer weer zie dat juist die onvoldoende, dat verslag dat niet op tijd af is, die planning die in de soep loopt, uiteindelijk zorgt voor leermomenten. Voor verandering in gedrag. Juist dan ontstaat er groei.
Help bij het leren van mislukkingen.
De groei die ontstaat bij mislukkingen ontstaat niet vanzelf. Juist dan ben je als begeleider zo belangrijk! Om samen met de leerlingen te kijken naar: wat ging er wel goed, waar ging het mis, hoe kun je dit de volgende keer voorkomen, welke hulp heb je hierbij nodig enz.

Gun jij jouw leerlingen (en jezelf!) die mislukkingen?
Leuk als je dit in een reactie op dit blog deelt.

P.S.
Uit ervaring weet ik er alles van dat het een uitdaging kan zijn om jezelf en je leerlingen die mislukkingen te gunnen. Is dit iets waar jij tegenaan loopt in jouw praktijk en waar je wel eens over van gedachten wilt wisselen? Ik ga graag met jou in gesprek om je hier een stap verder in te helpen.

Je kunt hiervoor meteen een afspraak inplannen in mijn agenda.
Klik hier om een afspraak in te plannen.

okt 17 2018

Ik heb je niet meer nodig.

“Ik heb je niet meer nodig. Ik kan het zelf.”

Toen ik begon met het begeleiden van Petra, was het 1 grote chaos, in haar hoofd. Want er moest zoveel gebeuren, maar wanneer dan en hoe dan, dat lukt toch allemaal niet.

Kortom: het overzicht ontbrak totaal.

En dat was dus ook waar Petra aan ging werken, en waarbij ik haar mocht helpen. Overzicht creëren en leren plannen.

Stap voor stap heeft ze dit zich eigen gemaakt. Regelmatig met 2 stappen vooruit en dan weer 1 terug. Want het was best een grote uitdaging.

Wat hielp was dat Petra zelf al heel snel het voordeel merkte van het hebben van overzicht. We waren bezig met het creëren van overzicht in schoolwerk en ineens werd het ’s ochtends ook makkelijker. Lukte het haar wel om op tijd klaar te zijn om naar school te gaan. Het sneeuwbaleffect wat ik vaak zie bij mijn leerlingen.

Nu maakt ze zelf haar planningen en houdt ze zich hier ook aan. Als er onverwachte dingen gebeuren in die planning, raakt ze niet meer in de stress, maar weet ze wat ze moet doen. En het belangrijkst: ze vertrouwt hierin helemaal op zichzelf. Ze weet van zichzelf dat ze dit kan. Een mooier compliment dan “Ik heb je niet meer nodig. Ik kan het zelf.” kan ik dan ook niet krijgen.

Zo heb ik met Petra samengewerkt om haar doelen te bereiken (Pas op: vaktermen alarm 😉):

Modelling: Ik heb Petra voorgedaan hoe ik denk. Wat doe ik wanneer ik geen overzicht heb. Wat gebeurt er in mijn hoofd en welke acties neem ik om weer overzicht te krijgen.
Scaffolding: De begeleiding begon met het voordoen > het voordoen van hoe weer overzicht te krijgen, het voordoen van hoe een planning te maken. Het begon dus met heel veel ondersteuning en langzaam zijn we dit gaan afbouwen. Het zelfvertrouwen van Petra groeit, wanneer ze merkt het zelf steeds beter te kunnen. Belangrijk hierbij is om de regie bij de leerling te laten. Die bepaalt wat zelf lukt en waar nog ondersteuning nodig is. Door de juiste vragen te stellen gaat dit op een hele natuurlijke manier.
Structuur: Wat je ook moet doen, het is makkelijker wanneer je er een structuur voor hebt. Wanneer je iets steeds op dezelfde manier doet. Dan wordt het uiteindelijk een gewoonte. Wanneer iets een gewoonte is dan gaat het eigenlijk vanzelf. Er is minder wilskracht en doorzettingsvermogen voor nodig om dit te doen. In het geval van Petra hebben we van het creëren van overzicht en het plannen een gewoonte gemaakt. Waarbij er allereerst een zoektocht was naar welke manier het beste werkt voor haar. Toen deze manier gevonden was en ze dit steeds bleef doen, werd het een gewoonte.
Aanleren van leerstrategieën: Wanneer er in een planning staat dat je moet leren, dan is het ook wel fijn als je weet hoe dan en dat je daarmee dan ook een goed resultaat behaalt… Petra heeft verschillende leerstrategieën uitgeprobeerd en zo ontdekt welke het beste voor haar werken.
Veiligheid bieden: Na een lange periode van begeleiding is het voor Petra best spannend om dit los te laten. We hebben de begeleiding eerst afgebouwd. Ze is steeds minder vaak gekomen. Nu ze helemaal gestopt is met de begeleiding, heeft ze nog het online programma SLiM leren leren & plannen om op terug te vallen. Als ze even niet meer weet hoe ze nou handig kan leren of ergens anders tegenaan loopt, dan kan ze dit terugkijken in het online programma. Dit zorgt voor een gevoel van veiligheid.

De laatste keer komt Petra binnen met een mooie bos bloemen en prachtige kaart. We zetten nog even de puntjes op de i voor de toetsweek die eraan komt. Na een dikke knuffel fietst ze met een grote glimlach weer naar huis.

Ja, ze kan het echt zelf en wat ben ik trots op haar!

Benieuwd naar hoe jij deze manier van werken in jouw praktijk toe kunt passen?

Vraag dan een gratis sessie aan. Dan vertel ik je hier alles over én krijg je minimaal 2 tips om jouw leerlingen nog beter te kunnen begeleiden bij het leren en plannen.

Klik hier om een gratis sessie aan te vragen.

okt 10 2018

Leer je leerlingen keuzes maken!

Begeleid jij leerlingen met het leren en plannen?
Bijvoorbeeld door het geven van groepstrainingen, tijdens huiswerkbegeleiding of tijdens individuele begeleiding.

Dan ben ik benieuwd hoe dit voor jou is?
In hoeverre maak jij je leerlingen, met de beste bedoelingen, afhankelijk van jouw begeleiding?

Ik hoor het te vaak van begeleiders: “Ik werk harder dan mijn leerlingen.”
Even gechangeerd gezegd natuurlijk. Er zit vaak een heel verhaal achter. Maar waar het op neerkomt is dat de begeleider keihard aan het werk is om de doelen van de leerlingen te behalen.
Doelen die regelmatig ook door de begeleider opgesteld zijn.

Elke begeleider werkt met de beste bedoelingen, die wil het beste resultaat behalen met zijn/haar leerlingen. Daar ga ik tenminste van uit dat dit zo is. Maar helaas zie ik het heel vaak gebeuren dat leerlingen vaak juist afhankelijk worden van deze begeleiding. Ze kunnen niet meer zonder. Omdat ze veel uit handen genomen wordt.

Een voorbeeld hiervan is een huiswerkplanning die voor een leerling gemaakt wordt. Een leerling leert hier niks van. En daarbij krijgt hij/zij ook het gevoel het niet zelf te kunnen.

Dat kan/moet anders!

Het doel van de begeleiding van mijn leerlingen is altijd dat ze zelfstandig worden en zelf de verantwoordelijkheid nemen.
Een heel belangrijk deel hiervan ligt in het maken van keuzes.

Middelbare scholieren hebben vaak het gevoel dat ze geen keuze hebben.

Veel overkomt ze.

Ze moeten zoveel.

En ze laten ook veel gebeuren.

Is dit voorbeeld herkenbaar voor jou?
Sara heeft woensdag een repetitie van wiskunde. Ze heeft ingepland om hier 3 keer voor te oefenen. Zondag gaat ze hiermee beginnen. Althans dat was de bedoeling. Maar ze was even vergeten dat ze zondagmiddag naar een verjaardag ging en ’s ochtends.. tja, toen moest ze echt uitslapen.

Maandag heeft Sara een hele drukke dag op school. Ze is pas om 4 uur uit. Daarna kan ze echt niet meteen aan haar huiswerk. Ze kijkt 1 aflevering op Netflix, dat worden er al snel meer en voor ze het weet is het tijd om te eten. Na het eten, pakt ze, na aandringen van haar moeder, eindelijk haar wiskundeboek. Om er na 2 sommen achter te komen dat ze het niet begrijpt. Pff laat maar zitten dan, ik vraag het morgen op school wel aan iemand.

Dinsdag is de laatste dag. Morgen heeft Sara de toets. Het is wel erg veel om in 1 dag te doen. Sara begint hier uiteindelijk, na een hoop gemopper, wel aan. Maar na 3 kwartier geeft ze het op. Dit is toch veel te veel om in 1 dag te doen. En ze snapt het ook niet, die wiskunde leraar heeft het helemaal niet goed uitgelegd. Ze vraagt hulp aan haar vader, maar die wil nu niet meer helpen, omdat hij een andere afspraak heeft. Pff ze zal nog is om hulp vragen. Zo kan zij er toch ook niks aan doen dat ze morgen een onvoldoende haalt.

Dit zal geen onherkenbaar verhaal voor je zijn denk ik zo. Ik hoor het in ieder geval vaak voorbij komen.

Wat er hier gebeurd is dat Sara zelf geen verantwoordelijkheid neemt. Ze maakt geen keuze, omdat ze zich niet realiseert dat ze een keuze heeft.

Dat klinkt misschien gek, maar middelbare scholieren beseffen zich heel vaak niet dat ze een keus hebben. En dat deze keus al begint bij: ga ik wel of niet leren voor die toets. Wil ik hier een voldoende voor halen of maakt het me niet uit. En hier komt de begeleider om de hoek kijken. Allereerst om ze bewust te maken van de keuze die ze hebben. Je kunt kiezen of je wel of niet leert. En om met ze te bespreken wat de gevolgen van deze keuze zijn.

Kies je ervoor om niet te leren, dat is prima, dat is jouw keuze, maar weet dan dat het gevolg is dat je… een onvoldoende haalt, je je daar vervelend over voelt, je ouders gaan zeuren enz. enz.

Maak leerlingen dus duidelijk dat ze een keuze hebben.

Laat ze een keuze maken en leer ze zich ook aan die keuze te houden. Dan kun je ook doelen stellen met een leerling. Hierbij is het belangrijk om procesgerichte doelen te stellen met een leerling. Zodat een leerling hier ook echt invloed op heeft. Denk aan: “Ik werk 4 keer per week een half uur aan wiskunde.”

Leerlingen zelfstandig en verantwoordelijk maken betekent helemaal niet dat ze het helemaal alleen moeten doen. Juist niet. Hier hoort ook bij het vragen en ontvangen van hulp. Maar in plaats van als begeleider heel hard voor een kind aan het werk te gaan, kun je ook vragen: “Hoe kan ik je helpen je doelen te behalen.” En dan zal een leerling nooit zeggen (heb ik tenminste nog nooit meegemaakt), “Wil jij een planning voor me maken?” Ze zullen je vragen of jij ze kunt helpen bij het maken van een planning. Zodat jij ze dit stap voor stap kunt leren zelfstandig te doen en ze het uiteindelijk zelf kunnen.

Leerlingen zelfstandig en verantwoordelijk maken is 1 van de belangrijkste pijlers van het online programma SLiM leren leren & plannen, waarmee leerlingen in 3 maanden leren leren & plannen op de manier die bij ze past.

Wil jij meer informatie over hoe jij dit programma in jouw praktijk in kunt zetten? En hoe jij hierdoor betere resultaten met jouw leerlingen kunt behalen in minder tijd?

Maak dan via deze link een gratis een vrijblijvende afspraak voor een kennismakingsgesprek.

G-schema:

“Ik heb je niet meer nodig. Ik kan het zelf.”

Zo heb ik met Petra samengewerkt om haar doelen te bereiken (Pas op: vaktermen alarm 😉):

Cookies