mrt 20 2019

Alsjeblieft, een vis. Stop met het creëren van afhankelijkheid.

Alsjeblieft, een vis.
Stop met het creëren van afhankelijkheid.

Gisteravond keek ik naar ‘Dreamschool’. Mooi programma vind ik dat. Mooi om te zien hoe de jongeren en de mogelijkheden die ze hebben gezien worden. Hoe ze een nieuwe kans krijgen. Hoe er met ze gepraat wordt. Het raakt me ook. Zeker de volgende uitspraak:

“Je kan iemand vis geven of je kan ‘m leren vissen.”

Ik zie namelijk zoveel leerlingen vis krijgen.

Ik ga er vanuit dat dit met de beste bedoelingen gebeurt, maar het is met een averechts effect. Je helpt ze van de wal in de sloot. Of in het geval van de vis, uit de sloot op de wal 😉

Oké genoeg beeldspraak, tijd om concreet te worden.

“Ik kan geen planning maken.” Vis: “Hier heb je een planning, ik heb ‘m voor je gemaakt.”
“Ik weet niet hoe ik moet leren.” Vis: “Hier heb je de samenvatting, leer die maar uit je hoofd.”
“Ik kan me niet concentreren.” Vis: “Lever hier je mobiel in.”

Tijdelijk zal dit iemand wel helpen.
Net zoals het tijdelijk helpt, wanneer je iemand die honger heeft een vis geeft.
Maar op de lange termijn werkt het zeker niet. Je kweekt hiermee namelijk afhankelijkheid.

Ik leer mijn leerlingen vissen.
Ik leer ze om zelfstandig te worden en verantwoordelijkheid te nemen.
Stap voor stap.
Op het tempo dat bij de leerling past.
Maar het doel is altijd om zelf te leren vissen.

Het is zo’n makkelijke valkuil om vanuit de beste bedoelingen, het willen helpen, jouw leerlingen steeds maar weer die vis te geven. Maar het kan toch niet zo zijn dat dit jouw doel is?

Hoe is dit voor jou? Geef jij je leerlingen vis of leer jij ze vissen?

Wil jij ze meer leren vissen?

Schrijf je dan nu in voor de online training:

SLiM leren leren & plannen.

Daarin vertel ik je, hoe je jouw leerlingen met ondersteuning van het online programma SLiM leren leren & plannen kunt leren vissen. Zodat ze leren leren & plannen op de manier die bij ze past, zelfstandig(er) worden en zelf de verantwoordelijkheid nemen.

Klik hier om je in te schrijven.

feb 27 2019

Prestatiegericht vs. Procesgericht

Het onderwijs is enorm prestatiegericht. Het draait veel om toetsen en de resultaten van die toetsen.

Met de leerlingen die ik begeleid werk ik procesgericht.
In mijn praktijk werk ik zelf ook procesgericht.

Althans ik zou willen dat dit altijd zo was. Dat dit altijd zou lukken. Dit is helaas niet de realiteit. Wel mijn intentie. Vaker dan ik wil kom ik toch weer bij die resultaten uit.

Bij mijn leerlingen. “Hoe ging je toets?” “Hoe sta je er nu voor?”
En bij mezelf in het toch weer stellen van prestatiegerichte doelen: “Een omzet van €5000,-“ “2 nieuwe leerlingen.” “200 inschrijvingen voor mijn webinar.”

Procesgerichte doelen zijn vaak demotiverend. Dat is ook wat ik zie bij mijn leerlingen.
Stel het doel is: een 7 gemiddeld staan.
Ze leren hard voor de toetsen, doen echt hun best, maar halen een 6,5. Doel niet behaald. Leerling niet blij.
Maar wat zegt die 6,5 over het proces.
Niks.
Voor dit cijfer kan heel hard geleerd zijn, maar er kan net zo goed niks voor gedaan zijn.

Daarom is het zo belangrijk om procesgerichte doelen te stellen.
Dit heb je volledig in eigen hand. Je kunt dit wel of niet doen, dat bepaal je helemaal zelf.

Met leerlingen ben ik op zoek naar het evenwicht tussen resultaatgericht en procesgericht. Je ontkomt haast niet aan het resultaatgerichte. Dit zit zo in de schoolcultuur en dus ook in de leerlingen.

Wat ik daarom vaak doe met mijn leerlingen is van een resultaatgericht doel een procesgericht doel maken.
Resultaatgericht doel is: gemiddeld een 7 staan voor wiskunde.
Procesgerichte doelen:

Al het huiswerk maken van wiskunde.
Uitleg vragen wanneer ik het niet snap.
Minimaal 3 keer voorbereiden voor een toets.
Diagnostische toets maken en daarna uitleg vragen voor wat ik niet begrijp.

Door het uitvoeren van de procesgerichte doelen, welke de leerling in eigen hand heeft, is het haalbaar om het resultaatgerichte doel te behalen.

Maar het is nog steeds niet zeker of het lukt. Wat de leerling wel kan doen reflecteren op de procesgerichte doelen: “Heb ik alles gedaan wat ik wilde doen?”. Zijn alle procesgerichte doelen gedaan dan kan de leerling tevreden zijn. Of het resultaat nou een 6, 7 of 8 is.

Wanneer het resultaat tegenvalt is het natuurlijk wel goed om kritisch naar de procesgerichte doelen te kijken. Is er wel genoeg actie gedaan om het doel ook daadwerkelijk te kunnen behalen?

Ik ben heel benieuwd hoe jij hiermee omgaat. Laat je me dit weten in een reactie op dit blog?

P.S. Wil jij meer handvatten bij het doelen stellen met leerlingen?
Download dan nu hier de 5 lessen van SLiM leren leren & plannen. Les 2 gaat over het stellen van doelen.

jan 30 2019

Ja, maar….

Als je met mensen werkt, dan is het antwoord “ja, maar” vast herkenbaar voor je.
In dit blog lees je hoe je “ja, maar” in een gesprek kunt voorkomen.

Eén van mijn leerlingen worstelt al een hele poos met plannen. Het gaat met ups en downs. Vooral de motivatie om te plannen ontbreekt.
Bij motivatieproblemen maak ik graag gebruik van Motiverende Gespreksvoering (MG). Op deze manier ben ik hier met deze leerling over in gesprek gegaan.

Ik: “Ik zie dat je twijfelt over het plannen, klopt dat?”
Hij: “Ja dat klopt, ik weet het niet zo goed.”
Ik: “Het is heel normaal dat je twijfelt. Als je iets wilt veranderen zijn er altijd voordelen en nadelen.”
Hij: “Echt?”
Ik: “Ja, echt. Ik heb dat zelf ook als ik iets wil veranderen. Je kunt het zien als een soort weegschaal. Dan kun je kijken naar wat het zwaarst weegt, de voordelen of nadelen. Zullen we kijken naar de voordelen en nadelen van het plannen voor jou?”
Hij: “Ja, dat is goed.”

Deze leerling heeft dus twijfels over het wel of niet maken van een planning. Hij twijfelt of hij dit wil gaan doen. Deze gevoelens zijn heel normaal bij verandering. Bij MG wordt dit ambivalentie genoemd.

Ga ik deze leerling met twijfels proberen te overtuigen dat het echt handig is om een planning te maken, dan is de kans heel groot dat mijn leerling antwoordt met “ja, maar”, waarna hij argumenten gaat benoemen waarom het plannen echt niet nodig is. “Ja, maar” wordt in MG behoudtaal genoemd. Kortom de natuurlijke reactie op overtuigen is dat je je gaat verdedigen waarom je iets wilt behouden.

Als coach/leerkracht/begeleider wil je heel graag je leerling helpen. Een valkuil hierbij is om te ‘willen repareren’, je gaat overtuigen, oplossingen aandragen of waarschuwen. En ja, ook ik trap natuurlijk wel eens in deze valkuil. Maar het heeft altijd een averechts effect. Of leerlingen gaan in de verdediging en zijn niet meer bereid om te veranderen. Of ze veranderen wel, maar doen dit dan voor mij (of hun ouders), waardoor ze er na een poosje toch weer mee stoppen.
Meer lezen hierover? Lees dan het blog: Niet overtuigen, maar prikkelen.

Bij deze leerling heb ik het op de volgende manier aangepakt:

Twijfelen is normaal:
Allereerst heb ik hem verteld dat het normaal is om twijfels te hebben. Om bij een verandering voordelen en nadelen te zien. Dit zorgde meteen al voor opluchting bij deze leerling. Daarna heb ik hem gevraagd of hij deze voordelen en nadelen wil onderzoeken om te kijken wat zwaarder weegt op de weegschaal, de voordelen of nadelen.
Beslissingsbalans (zie foto):

We hebben de voordelen en nadelen besproken en inzichtelijk gemaakt aan de hand van de beslissingsbalans. De beslissingsbalans kun je hierbij als een mooie richtlijn gebruiken. De kracht zit ‘m in het doorvragen op wat een leerling zegt.
Bij mijn leerling merkte ik dat hij het heel prettig vond om gewoon te mogen benoemen wat de voordelen zijn van het niet doen. En dat hier zonder oordeel op gereageerd wordt, een heel belangrijk onderdeel van MG.
Bij het bespreken van de voordelen van het maken van een planning en het doorvragen hierop, kwam deze leerlingen tot dat waar het echt om gaat. Hij gaf aan zich vervelend te voelen wanneer hij niet weet wanneer hij wat moet doen en dat blijft dan steeds in zijn hoofd rondgaan. Hij vertelde dat hij hier tijdens een verjaardag aan moest denken en het daardoor niet meer leuk vond. Ook ligt hij er in bed weleens wakker van.
Verandertaal:
Als begeleider is het heel belangrijk om alert te zijn op verandertaal en om dit bij je leerling te ontlokken. Verandertaal geeft aan dat iemand klaar is om te veranderen, dat hij hier de motivatie voor voelt. Er zijn veel verschillende vormen van verandertaal en het is belangrijk deze te herkennen. Mijn leerling sprak de volgende verandertaal:
“Ik weet nog wel hoe fijn ik het vond dat ik op mijn planning zag wat ik moest doen. Dat zou ik wel weer willen.”
“Ik moet gewoon echt gaan plannen.”
Plan maken:
Deze leerling wilde graag meteen aan de slag en een plan maken. Zijn verandertaal was ook sterk genoeg om hier meteen op door te pakken. Dit is niet altijd zo, het kan ook goed zijn om het even te laten rusten. Bij deze leerling kwam tijdens het in kaart brengen van de voordelen en nadelen naar voren dat hij het plannen als heel groot en onoverzichtelijk ziet. Hij wil het graag leren, maar in kleine stappen. We hebben samen besproken welke stappen dit zijn en hoe hij hierbij geholpen wil worden.

Het was heel mooi om tijdens het gesprek de verandering van de leerling te zien. Hij voelt zich serieus genomen, hij heeft zelf bepaald of hij wel/niet wil gaan plannen en het plan is echt van hem. De kracht van MG wordt door dit soort gesprekken voor mij elke keer weer bevestigd. Dit is dan ook een onderdeel van de Trainersopleiding SLiM. In deze opleiding leren professionals hoe ze door middel van het online programma SLiM leren leren & plannen en coaching het beste resultaat met hun leerlingen kunnen behalen.

Door het gebruik van het online programma SLiM leren leren & plannen, blijft er tijdens de begeleiding meer tijd over voor het voeren van gesprekken. 1 van de grote voordelen van werken met het online programma.

Je hebt nu de kans om een kijkje te nemen in het online programma:
Vraag hier gratis 5 lessen uit het programma aan.

Meer lezen over MG? Het boek Coachen 3.0: Deel 1 Motiverende Gespreksvoering van Sergio van der Pluijm is een aanrader. Je kunt er hier meer over lezen.

jan 23 2019

Mindset – De kracht van gedachten.

“Ik kan dit echt niet, want ik heb dit nog nooit gedaan. En trouwens het is toch veel te moeilijk.”
Dit is wat 1 van mijn leerlingen vorige week tegen mij zei. Een schoolvoorbeeld van een uitspraak die bij een vaste mindset past.

In mijn vorige blog ‘Klaar voor mislukkingen? Klaar voor succes!’ schreef ik erover dat mindset en de kracht van je gedachten iets van nu lijkt, maar dat dit zeker niet zo is. Er wordt al heel lang over geschreven.

Dit blog gaat over mindset en de kracht van je gedachten, omdat dit iets is waarmee je met je leerlingen zoveel winst kunt behalen.

Een mooie manier om leerlingen inzicht te geven in hun gedachten en de invloed daarvan, is het G-schema.

G-schema:

Het G-schema is een hulpmiddel dat gebruikt kan worden om erachter te komen welke (onbewuste of automatische) gedachten ertoe leiden dat een gebeurtenis bepaalde gevoelens bij je oproept. Deze gevoelens leiden tot bepaald gedrag en dat gedrag leidt weer tot bepaalde gevolgen.

Gebeurtenis –> Gedachten –> Gevoelens
–> Gedrag –> Gevolgen

Je kunt hiervoor onderstaande stappen met je leerling uitwerken.
Om het extra inzichtelijk te maken, maak ik hiervoor gebruik van ‘teken je gesprek‘. Een methode om gesprekken visueel te maken.

Je werkt een voorbeeld uit aan de hand van de volgende punten:
1. De gebeurtenis waar het om gaat (neutraal beschreven);
2. De gevoelens die dat bij je leerling oproept;
3. Het gedrag dat je leerling vertoont;
4. De gevolgen die dat heeft.

Vervolgens krijgen deze twee stappen een plek:
5. Ga na welke gedachten je leerling heeft (deze gedachten zijn vaak onbewust en automatisch): het zijn deze gedachten die je gevoel bepalen!
6. Vervang deze gedachten, door gedachten die wel reëel en helpend zijn.
7. Bedenk welke gevoelens er door deze gedachten zullen zijn.
8. Laat je leerling je het nieuwe gedrag voorstellen.
9. Denk na over de gevolgen die er dan zullen zijn.

Alleen al het inzicht dat je gedachten zoveel invloed hebben op je gevoelens en de gevolgen, is super waardevol! Uiteraard is er tijd voor nodig om dit in te oefenen en de gedachten en mindset echt te veranderen.

Mindset is een onderdeel van het online programma SLiM leren leren & plannen.
De les mindset is 1 van de 5 lessen die je nu gratis aan kunt vragen. Klik hier om de lessen aan te vragen.

Deze les bestaat uit:
– Uitleg over de Fixed en Growth mindset
– Check je mindset
– De 4 stappen om je mindset te veranderen

Benieuwd geworden naar deze les? Vraag deze dan nu hier gratis aan.

jan 09 2019

Klaar voor mislukkingen? Klaar voor succes!

Mindset, kinderen behoeden voor mislukkingen, de kracht van gedachten.

Het lijkt misschien iets van deze tijd.
Maar niets is minder waar, bewijst het meer dan 100 jaar oude boek van Napoleon Hill: Think & Grow Rich.

In dit boek staat bijvoorbeeld: “Mensen hebben de gewoonte om op te geven zodra zich een tijdelijke mislukking voordoet.” Ook schrijft hij over “de jonge mens die zelfs geen kleine mislukkingen hebben meegemaakt die ze kunnen analyseren? Waar en hoe moeten zij de kunst leren om een tegenslag om te zetten in de springplank naar succes?”

Napoleon Hill concludeert dat meer dan 500 van de meest succesvolle mensen ooit in America hun grootste successen behaald hebben vlak na het tijdstip waardoor ze door tegenslag werden overmand.

Mislukkingen zijn pogingen om iets te bereiken.

Mislukkingen zijn nodig.

Laten we ons zelf en de jongeren die we begeleiden de kans geven om fouten te maken. Ze zo de kans geven daarvan te leren. Laten we ze leren om vol te houden en door te zetten. Laten we het voorbeeld geven dat mislukkingen erbij horen. Dat niet altijd alles leuk is. Laten we ze leren dat succes (in welke vorm dan ook) een gevolg is van hard werken en doorzetten.

Hoe dan?

Door kinderen uit te dagen in doorzettingsvermogen.
Bijvoorbeeld door ze een uitdagende opdracht te geven. Door ze een opdracht nog een keer te laten doen als ze deze niet goed hebben. Door ze niet ergens mee te laten stoppen als ze het niet meer leuk vinden, maar ze iets af te laten maken. Belangrijk hierbij is het om hierbij in gesprek te gaan over het doorzetten, over het volhouden. Dat dit moeilijk is, wat dit met je doet, maar ook wat het met je doet als het uiteindelijk toch gelukt is.
Geef kinderen de verantwoordelijkheid.
De meeste discussies tussen volwassenen en kinderen hebben te maken met verantwoordelijkheid en verwachtingen. Ik zie veel ouders die hun best doen om kinderen verantwoordelijk te laten zijn voor hun eigen gedrag, maar daarnaast het kind weinig ruimte geven om zelf ontdekkingen te doen en fouten te maken. En als er iets moeilijk is, dan is het wel om kinderen die ruimte te geven. Ook ik wil mijn eigen kinderen behoeden voor mislukkingen. En mijn leerlingen ook. Maar ik probeer dit niet te doen. Omdat ik elke keer weer zie dat juist die onvoldoende, dat verslag dat niet op tijd af is, die planning die in de soep loopt, uiteindelijk zorgt voor leermomenten. Voor verandering in gedrag. Juist dan ontstaat er groei.
Help bij het leren van mislukkingen.
De groei die ontstaat bij mislukkingen ontstaat niet vanzelf. Juist dan ben je als begeleider zo belangrijk! Om samen met de leerlingen te kijken naar: wat ging er wel goed, waar ging het mis, hoe kun je dit de volgende keer voorkomen, welke hulp heb je hierbij nodig enz.

Gun jij jouw leerlingen (en jezelf!) die mislukkingen?
Leuk als je dit in een reactie op dit blog deelt.

P.S.
Uit ervaring weet ik er alles van dat het een uitdaging kan zijn om jezelf en je leerlingen die mislukkingen te gunnen. Is dit iets waar jij tegenaan loopt in jouw praktijk en waar je wel eens over van gedachten wilt wisselen? Ik ga graag met jou in gesprek om je hier een stap verder in te helpen.

Je kunt hiervoor meteen een afspraak inplannen in mijn agenda.
Klik hier om een afspraak in te plannen.

G-schema:

Cookies